دو دیدگاه در رابطه با ملاقات با امام عصر

ملاقات با حضرت دو دیدگاه اصی دارد: 1. امکان ارتباط وجود ندارد 2. امکان ارتباط وجود دارد

گروه اول در زمان غیبت کبری سه دسته می باشند:

دسته اول: به صورت کلی و مطلق هرگونه ارتباط را نفی می کنند.

دسته دوم: مخالف امکان ملاقات همراه با شناخت هستند. اما با رؤیت حضرت به صورت ناشناس مخالفتی ندارند.

دسته سوم: اصل امکان ملاقات را می پذیرند اما نقل حکایات را ممنوع می دانند و خود را موظف به انکارو تکذیب می دانند.

گروه دوم که می گویند ارتباط امکان دارد همان سه دیدار فوق را توضیح می دهند.

اما دلایل این دو گروه بسیار است که ما به قسمتی از آنان در پست های  بعد اشاره خواهیم کرد.

انواع دیدار با امام عصر

دیدار و رویارویی با حضرت به سه صورت ممکن است پیش آید:

1. دیدار حضرت با عنوان غیرواقعی ایشا (به طوری که کاملاً برای دیدار کننده ناشناس باشد.)

2. دیدار حضرت با عنوان حقیقی ایشان (بدون اینکه این امر را ملاقات کننده متوجه شود مگر پس از پایان دیدار.)

3. دیدار حضرت با عنوان حقیقی ایشان و به صورت اختیاری (در حالی که دیدار کننده نیز در اثنای ملاقات متوجه این امر باشد) ازیک بعد دیگر نیز می توان به این موضوع پرداخت.

امکان ارتباط و ملاقات با امام عصر

امکان ارتباط و ملاقات

آیا در دوره غیبت کبری، ملاقات با امام زمان(علیه السلام) ممکن است و چه افرادی و تحت چه شرایطی می توانند حضرت را ملاقات کنند؟ با توجه به روایاتی که در مورد ملاقات با امام زمان(علیه السلام) وارد شده است نظر علماء به این است که در دوره غیبت کبری ملاقات ممکن و حکایتهای زیادی که در زمینه دیدار با امام زمان در کتاب ها نقل شده است که مؤید امکان ملاقات با حضرت است.

انواع ارتباط و ملاقات با امام عصر

انواع ارتباط و ملاقات: برقراری پیوند و اتصال با حضرت حجت(علیه السلام) سه قسم می تواند باشد:

الف. ارتباط روحی با حضرت: ارتباط عرفانی است. ناظر به مکاشفات ناشی از توجه شخص نسبت به حضرت از طریق ایجاد سنخیت روحی میان خود و حضرت می باشد.

ب) ارتباط در عالم رؤیا با حضرت: در این ارتباط عالم خواب در نظر گرفته می شود. شخص حضرت را در خواب ملاقات و مشاهده می کند.

ج) ارتباط و ملاقات در بیداری با حضرت: شخص در حال بیداری تماس فیزیکی با حضرت دارد چه حضرت را در این دیدار بشناسد یا نشناسد. (معمولاً نوع سوم ملاقات با حضرت، در بیداری) بیشتر قابل بحث می باشد.

1. رؤیت: دیدن بدون شناخت حضرت دو صورت دارد. الف. ایشان در جمعی شرکت می کنند. مردم او را می بینند ولی نمی دانند که او حضرت حجت(علیه السلام) است و بعد هم متوجه نمی شوند. ب. در هنگام مشاهده، توجه نیستند ولی بعد می فهمند شخصیتی که دیده اند حضرت بوده است.

2. فیض حضور: دیدن حضرت و شناخت ایشان همراه با سؤال و جواب.

3. شهود: آگاهی به وجود حضرت از راه سیر و سلوک (از طریق کاشفه)

معنای ارتباط و ملاقات با امام عصر

1. معنای ارتباط و ملاقات: واژه ارتباط به معنای پیوند، همبستگی و اتصال می باشد و در مورد ایجاد اتصال و پیوند دو طرفه به کار می رود. (ریشه ثلاثی مجرد آن لغت ربط به معنای بستن چیزی) کلمه ملاقات معنای خاص تر و محدودتر از ارتباط را دارد و نوعی از شناخت و گفتگو را نیز افاده می کند. در اصطلاح ارتباط و ملاقات در مورد حضرت ولی عصر به معنای پیوند و درک حضور حضرت توسط بعضی افراد در زمان غیبت می باشد که ارتباط و تماس و درک حضور صورتهای مختلفی می تواند داشته باشد.